โดยทั่วไปในภาพรวมๆของการขยายพันธุ์พืชแบบตอนกิ่งนั้นตั้งแต่โบราณหรือตำราหนังสือต่างๆได้ระบุไว้ว่าให้เลือกกิ่งใกล้ๆจะแก่คือต้องไม่ใช่กิ่งที่เป็นสีเขียว ดังนั้นในการตอนมะนาวจึงถูกเหมารวมไปด้วยว่าต้องเลือกกิ่งลักษณะคือเป็นลายงาแล้วจึงจะตอนได้ ผู้เขียนขอทำความเข้าใจใหม่ว่าไม่จำเป็นเสมอไปสำหรับการเลือกกิ่งลักณะนั้นโดยเลือกกิ่งที่เป็นสีเขียวก็ได้สำหรับมะนาว ในที่นี้พืชอื่นอาจจะใช้ไม่ได้อันนี้จะไม่ขอกล่าวถึง

ในอดีตถ้าถามคนแก่ในหมู่บ้านหรืผู้ที่ไม่มีประสบการณ์กับการตอนขยายพันธุ์มะนาวละก็ร้อยทั้งร้อยต้องเลือกกิ่งแก่ที่มีขนาดใหญ่เท่านิ้วชี้เป็นอย่างน้อย(อาจจะคิดว่าจะช่วยให้ย่นระยะเวลาในการเติบโต) และเมื่อตอนไปแล้วใช้เวลานานมากอย่างน้อย 1 เดือนขึ้นไปจึงจะงอกรากออกมา ด้วยเหตุที่ว่ากิ่งแก่ที่มีขนาดใหญ่จะมีการสะสมอาหารไว้มากแม้ว่าเราจะควั่นตัดทางเดินอาหารแล้วกิ่งมันยังมีอาหารสะสมอยู่จึงใช้เวลานานว่าอาหารจะหมดแล้วกระตุ้นให้ออกรากเพื่อหาอาหาร กิ่งประเภทนี้ใหญ่ไปตั้งแต่แรกแล้วก็จริงแต่อัตราการเจริญเติโตช้ามาก

ในกรณีที่เลือกกิ่งที่มีสีเขียวให้เลือกดูกิ่งที่เป็นกระโดง(กิ่งเดี๋ยว)ใบแก่แล้ว การปอกหรือลอกเปลือกทำได้ง่ายด้วย ความยาวประมาณ 1ฟุต เมื่อตอนแล้วกิ่งลักษณะนี้จะออกรากเร็วเนื่องจากอาหารสะสมไม่มีมากพอและเมื่อเราควั่นตัดท่อลำเลียงธาตุอาหารและน้ำ ส่วนของใบก็จะไม่มีธาตุอาหารหรือน้ำไปสังเคราะห์แสง แล้วมันก็จะงอกรากเพื่อหาธาตุอาหารและน้ำ โดยกิ่งลักษณะนี้ผู้เขียนเคยมีสถิติไวที่สุดคือ 14 วันจะเห็นรากโผล่ออกมาแล้ว หรืออย่างช้าไม่เกิน 20 วัน และเมื่อนำไปปลูกอัตราการเจริญเติบโตสูงกว่า

ดังนั้นการเลือกกิ่งสำหรับการตอนมะนาวไม่จำเป็นต้องเป็นกิ่งใหญ่เสมอไป และที่สำคัญในการปลูกแล้วประสบความสำเร็จคือการขยันเอาใจใส่ทุกรายละเอียดของมะนาว หากไม่ทราบหรือไม่มีข้อมูลก็ให้สอบถามจากผู้รู้ได้เนื่องจากสมัยนี้เทคโนโลยีการสือสารเปิดกว้างมากขึ้นทำให้เราสามารถสอบถามปัญหาต่างๆจากผู้รู้ได้อย่างสะดวกสะบายและแม่นยำในปัญหานั้นๆเนื่องจากเป็นการสื่อสารแบบสองทาง

1.5k @สงวนสิขสิทธิ์โดย สวนมะนาวท้ายไร่ จังหวัดพิจิตร